Een wandeling door de Grunobuurt

De Grunobuurt, gebouwd in de jaren twintig door een woningbouwvereniging voor spoorwegpersoneel, staat er al jaren half gesloopt bij. Door de economische crisis viel de nieuwbouw stil. Op een flinke lap braakliggende grond zijn inmiddels moestuinen aangelegd:

Blijkbaar is er ook een put geslagen. Er staat in elk geval een ouderwetse waterpomp met een zwengel:

Een toegangshek is opgebouwd uit de letters van Gruno, welke corporatie overigens al twintig jaar Nijestee heet:

Straat met oud- en nieuwbouw:

Bij de Snelliuskerk dit vogelhuisje met een kruisje:

Er hangen opmerkelijk véél vogelhuisjes in deze wijk:
Ze zijn begin dit jaar gemaakt door kunstenaar Lena van der Wal. Er is zelfs een route van.

Andere mensen laten hun kids graag kickboksen:

Sport en spel, mozaïek van Anno Smith (1915-1990) over wie er vanaf volgende week een tentoonstelling in het Groninger Museum te zien is:

Grappig schoolgebouw uit de wederopbouwperiode met geschakelde lokalen en lessenaarsdaken:

Meditatiecentrum:

Typografische ontsporing op een gevel van Patrimonium, de woningbouwvereniging die in het zuiden van de wijk de grootste huisbaas is:
Dat 1936 komt nog authentiek over, de naam Patrimonium al niet meer en het grootschalig uitbazuinen van de oplevering in 1976 getuigt bepaald niet van de ingetogenheid die de stillen in den lande eigen zou zijn.

Kamerlingh Onnesstraat 20, het adres waar mijn oudtante Geeske Perton en haar man Hilvert Timmer, in het stoomtijdperk machinist bij de staatsspoorwegen, langdurig hebben gewoond – herinner me nog van een bezoek dat ik de portiek-etagewoning behoorlijk klein vond:

---