De kerk van de Friese kampvechters. En een hijgend hert
Geplaatst op: 25 juli 2016 Hoort bij: Kunsten, Ommelanden 11 reactiesDe toegangsdeur is zo te zien wel eens tegenaan getrapt:
Eerst maar eens een rondje eromheen – de kerk van Westerwijtwerd oogt dan nog vrij gewoon:
Aan de achterkant zat ooit een halfronde koorafsluiting, een romaanse absis als in Oldenzijl, maar die is in de negentiende eeuw vervangen door een rechte muur:
Bij het koor dit Jugendstil-grafmonument voor onbekende personen:
Magisch momentje: terwijl ik het schip binnenkwam, fladderde een vlinder voor me uit in een streep zonlicht voorbij de orgelbeun. Helaas wilde het beestje niet in dat zonlicht blijven fladderen of anderszins poseren. Hij kon ook hoog komen gezien de gewelven – baksteengotiek in diverse metselverbanden:
Was helemaal vergeten dat hier de befaamde muurschildering uit het begin van de veertiende eeuw te zien is van de twee Friese kampvechters, verbeeldende de strijd tussen Goed en Kwaad. Let speciaal ook even op hun kapsel, dat tegenwoordig weer in de mode is bij vooral voetballers en voetbalsupporters
Welke nou Het Goede vertegenwoordigt? Rechts de zwaardvechter met zijn ronde schild:
En links een krijger met ‘kletsie’ of lans. Zo’n kletsie zou ook heel multifunctioneel gebruikt kunnen worden als polsstok, maar daarvoor lijkt me dit exemplaar toch wat te kort. Maar misschien heeft de restaurator een stuk niet terug kunnen vinden? Hoe de aanhangsels van ’s mans schild werken, is me ook een raadsel: 
Nont, of een Friese vechthond:
Op het koor onder meer het graf van Anna Cnol, die in 1646 overleed. Als wapen voerde ze een edelhert dat uit een bos tevoorschijn springt (naar Psalm 42?):
Simpel ‘gefiguurzaagd’ koorhek, dat misschien een gesneden empire-exemplaar verving:
Dubbele vergrendeling bij de toren:
groninganus 
De schildaanhangsels zouden een soort vishaken kunnen zijn, waarmee de man door met zijn schild te zwaaien (bijvoorbeeld tijdens het afweren) zijn tegenstander een venijnige jaap kan bezorgen.
Dat lijkt me een hachelijk wapen, want hoe voorkom je dat je de vishaak in jezelf slaat?
Lijkt mij ook, maar wie weet hoe behendig ze ermee waren? ’t Is ook maar een idee, misschien zit ik er wel mijlenver naast.
Het lijkt mij de in het schild hangende speer van de tegenstander te zijn die nu zijn zwaard getrokken heeft.
Een heel plausibele verklaring!
Na de bouwvak gaan wij er restaureren, we zien er naar uit.
Het is wel nodig, want het ziet er een beetje verwaarloosd uit. Maar dat heeft ook wel weer wat.
Voor het haardracht gold hoe langer het pluk haar hoe hoger de rang binnen de adel.
die “kletsie” lijkt wel perspectivisch geschilderd. in deze houding moet ie ook wel naar achteren lopen, en al schilderden ze destijds een geheel ander perspectief dan nu, het is onontkoombaar om het aldus te zien lijkt me. om dezelfde reden tekende ik op de kleuterschool al een huis van twee kanten, wat op die leeftijd eigenlijk nooit gebeurt. het waren natuurlijk goeie tekenaars, die dit mochten doen, dus ik vind het heel aannemelijk, dat ze het gewoon tekenden zoals ze het zagen, los van een bewuste gedachte over perspectief.
en waarom vertegenwoordigt de rechter figuur eigenlijk het goede?
Dat is niet gezegd hoor, dat staat er niet.