Naar juffer Odilia in Wittewierum
Geplaatst op: 17 september 2017 Hoort bij: Ommelanden 8 reactiesEuvelgunnerweg – het witte tolhuisje in de verte staat te koop, maar niet via een makelaar. Je moet de eigenaar mailen als je gading maakt:
Lageland, brug over het Slochterdiep:
Je ziet steeds meer van dit soort frèle molentjes bij boerderijen; ben benieuwd wat voor rendement die opleveren:
In weerwil van de vrij sombere weersverwachting de hele middag geen drup op de kop gehad. Luddeweer of daaromtrent – links van de weg een steeds donkerder bewolking, terwijl rechts van de weg de zon scheen:
Hier en daar toch nog best veel appels aan de boom :
Een voorbeeldig geparkeerde auto bij Wittewierum:
Doel van de reis was een expositie in het kerkje aldaar. Centraal stond juffer Odilia Amelia Rengers (1779-1805), van wie een portret uit familiebezit getoond werd:
Over freule Odilia viel eigenlijk niet veel meer te vertellen dan dat ze geboren werd, een mooie partij trouwde, en drie kinderen baarde die later de naam Rengers Hora Siccama voerden. Verbreding van de expositie was vooral gezocht in dat nageslacht, waarvan er eentje door een al te uitbundige levensstijl bankroet ging en in armoe stierf.
Maar goed dat Odilia’s flegmatieke papa daar geen weet van had – ziehier het portret van deze Duco Gerrold Rengers (1750-1810):
De Rengersen liggen hier in het koor begraven en het is een wat vreemde sensatie over hun grafstenen te lopen, terwijl je naar hun portretten en -spullen kijkt. In tegenstelling tot de rouwborden speelden die grafstenen verder geen rol in de expositie (dacht ik):
Potloodschets van een familiebezoek:
Met alle aandacht voor de rijkdom op diverse exposities in de provincie, wil de armoe nog wel eens uit zicht verdwijnen. Zo was de diaconiekist van Wittewierum naar een wat minder prominent plekje gedirigeerd:
Een van de boerderijen bij de kerk:
Hut, nog steeds Wittewierum:
Stedum in de verte, over een veld met geel mosterdzaad, een groenbemester (met dank aan Maico):
Peerdje te Hemert, een oud exemplaar:
Tuin met wilgen en drogende bonen tussen Garrelsweer en Wirdum:
De windmolens zijn van E.A.Z. Wind (Enschede aan Zee 😉 ) – https://www.eazwind.com/nl/home/ ; http://www.boerderij.nl/Home/Achtergrond/2016/8/Kleine-windmolen-rukt-op-in-Groningen-2853234W/
Dank voor de linkjes !
(Bij 2 of meer links, komt de reactie altijd in de wacht te staan.)
Die ‘frele’ molentjes lijken van een do-it-yourself kit. Moeilijk te zien hoe groot ze zijn zonder een punt van perspektief. Ik heb ook ergens nog zoiets. Is maar 40cm hoog, voor de grap gemaakt toen de kleinzoons peuters waren. Heb op mijn balkon altijd wel iets dat draait .
De auto in ‘drijfzand’ is erg ‘geest’-ig 🙂 Leuk gezien !
De as van deze EAZ-Twaalf molen zit 15 meter boven de grond. De wieken zijn 6 meter lang (dus diameter 12 meter). De jaaropbrengst is volgens de fabrikant uit Hoogezand ruim 30000 kilowattuur, genoeg voor 10 huishoudens. De prijs van ruim € 40000 zou in tien jaar terugverdiend kunnen worden.
De meeste van de inmiddels 60 van deze molentjes in Groningen staan bij agrarische bedrijven. Die krijgen daarvoor ook SDE+ subsidie, waardoor de terugverdientijd korter is.
Bedankt voor de uitleg. Die van mij vertelt me alleen of het wel of niet winderig is….. 🙂
Dank je!
Dat geel-bloeiende gewas is gele mosterd, een groenbemester.
Dank!