Naar het vernieuwde MuzeeAquarium

Vanmiddag even rondgekeken in het vernieuwde MuzeeAquarium in Delfzijl, waar het niet zo koel was als me werd voorspeld.

Bij een expositie over het dijkwezen – shovel van hout, kinderspeelgoed, ik denk uit de jaren zestig:

Op de foto: man met kraite of slikslee op het wad, met ervoor het echte werk. De mand diende om garnalen en/of platvis in te bergen. Op deze manier verdienden voorouders van me, de Bottinga’s (van bot) uit Finsterwolde en Termunten, de kost:.

De Wagenborgzaal is nog mooier geworden dan hij al was. Spoelenlijstje van Radio-Holland, 1927:

Model van het smakschip of de smak, Groningens belangrijkste zeewaardige schip in de tweede helft van de achttiende eeuw. Voer langs alle kusten tussen Bordeaux en Petersburg zowel met stukgoed als bulkladingen hout, graan en wijn:

Meen dat dit een schoenergaljoot is, maar hou me ten goede – het model was midden negentiende eeuw courant:

Maquette van een scheepswerf, type dwarshelling:

De afdeling archeologie is er aanzienlijk op vooruit gegaan, qua ruimte en vormgeving. Zo staat er de middeleeuwse waterput van Heveskesklooster die gemaakt is van stukken Bentheimer zandsteen:

Die ut was nieuw voor me. Het hunebed van Heveskeresklooster staat er natuurlijk weer, nu met evocaties van het dagelijks leven in het Neolithicum op de achtergrond:

Bij de afdeling geologie fraaie stukken gesteente:

En de onderkaak van een wolharige mammoet:

Buiten viel de warmte ontzettend tegen. Nog even bij dijk en zee gekeken. De Delfzijlster middenstand is maar wat blij met de nieuwe parkeergelegenheid:

Het paviljoentje staat er nog steeds, maar mocht niet beklommen worden:

De hele strook langs de zee is ontoegankelijk zolang het dijkwerk duurt. Overal staan hekken. De associatie die het museum met de Atlantikwall maakte, is zo gek nog niet. De Delfzijlsters moeten zich aan die kant opgesloten voelen. Het “lekker leven aan zee” is hier even opgeschort, en dat met deze warmte.

Advertentie

---