Op de Groninger speer van Minerva, heden ontmaskerd als bezemsteel

Naar aanleiding van dit nieuwsbericht.

Geboren uit Zeus’ en dat gewapend met haar speer,
Die zeer tot haar eer ging onwetendheid tekeer,
Keek Gruno’s Minerva zonder verveer
Op het academieplein in de diepte neer.

Zo was het goed. Maar er komt altijd rampspoed van,
Zul je zien.

Helaas droeg Minerva tevens een uil.
En dat beest maakte de speer dermate vuil,
Dat deze verrotte en des nachts viel in de kuil
Aan gort en splinters, vlak voor zo’n zuil.

Wat later kwamen er pedellen aan,
Die deze dag erg vroeg waren opgestaan.
Zij namen uit de gangkast een bezem vandaan.
En hebben dit surrogaat Minerva aangedaan.

De pedellen verzonnen dus een list,
Maar niemand die het wist.

Helaas is een bezemsteel geen speer.
Een bezem ruimt weliswaar fysiek gesmeer
Maar gaat de onwetendheid niet tekeer
Integendeel, die vermeerderde zich zeer.

De akkedemie ging dan ook hard op weg naar benee,
Totdat haar museumdirectie de ontdekking dee’
Dat Minerva zeer onder haar bezemsteel lee’.
De speer keert nu terug op zijn rechte stee.

Dit was een goede leer voor een volgende keer
In Gruno kere nu wijsheid en wetenschap weer
Zorg in die gangkast steeds voor een reservespeer
Opdat geen bezemsteel ooit weer Minerva onteer’.

Zo, en nu is dan mijn verhaaltje uit.
Dat komt door die verrekte olifant, met zijn lange snuit.

---