Stoplichtpropaganda

Men kan wel uren bij zo’n stoplicht stil blijven staan, maar dan worden degenen die achter je staan ongeduldig, vandaar dat ik er maar een fotootje van nam;

Bovenaan een sticker die overgeplakt is geweest door een andere, die weer is weggescheurd, waarbij witte restanten van dat overplakplaatje zijn blijven zitten. Met enige moeite is de tekst van de sticker met de oudste rechten nog deels te reconstrueren: “Wantrouw je baas, niet je buurman”. Een niet meer identificeerbaar isme “is het probleem”, maar “geen oplossing”. De eindregel zegt iets over “solidair met arbeiders” (als die nog willen weten dat ze bestaan). De omcirkelde A in het oorspronkelijk ontwerp lijkt iets te zeggen over de afzender. Op internet zoeken met de leuze levert overigens niets op – de eerste verwijzing daar blijkt een wiki over de omgang met controlfreaks, wat zeker nuttig is, maar niet perse op iets anarchistisch wijst:

De tweede sticker van boven kaart onder de leus ‘Nature calls’ een ander actueel probleem aan. In het roze vlak linksboven vragen zwaar gedeprimeerde, want verdorrende bomen zich vertwijfeld af waar het water is. In het groenige vlak rechtsonder wordt het vrolijke antwoord gegeven. Man en vrouw laten hun afwatering de vrije loop: alle bomen blij. Het plakplaatje lijkt daarmee het wildplasserij als uitdrogingstherapie te propageren. De afzender ontbreekt ook hier, maar zou ik in eco-ironische kunstenaarskring willen zoeken:

Tot slot nog een deels overgeplakt plakplaatje in het veel voorkomende soort van de aandachtsdéficiënte muziekgroep die zich graag via straatmeubilair in de kijker speelt. In dit geval zou die formatie in het Nederlands De Kliekjes heten, wat niet heel aantrekkelijk overkomt, maar ze spelen Ierse folkrock, een mij sympathiek popgenre, vandaar dat ik er toch even nieuwsgierig naar werd. Hun website werkt niet meer, maar op YouTube staan wat clipjes, zoals deze van een optreden op een festivalletje ‘Middeleeuws Winschoten’:

---