Tractorspoor bij Roderwolde

Aan de Hooiweg in Roderwolde heeft een tractor over een afstand van ruim 20 meter een diep spoor achtergelaten in de zachte berm. Als je bij het diepste punt met de fiets iets te ver naar rechts uitwijkt, maak je een smakkerdje van zo’n 10 centimeter naar beneden. Mogelijk kukel je ook nog in de sloot, als je niet goed genoeg oplet.

Gebeurt iedere dag, kan je zeggen. En dat is ook zo. Mocht je gewond raken bij die smakkerd, iets als een heup breken of zo, dan betaalt de verzekering wel.

Over betaling gesproken. Zou de tractorman die dat spoor trok, dat ook even netjes gemeld hebben bij de gemeente, ’t Noordenveld? Met aanbod om de kosten, die de gemeente heeft om zoiets weer te herstellen, gulhartig te betalen? Of om anders zelf de boel weer in orde te maken, onder goedkeuring van de gemeente?

Zou die tractorman zich werkelijk naar eer en geweten gemeld hebben? Wat denkt u? Waarschijnlijk vertrouwen we daar niet zo op. De kans is veel groter dat de man anti-overheid is, een op-de-kopvlag voor zijn gevel heeft hangen en vindt dat de gemeente zoiets zelf maar moet ophoesten. Ik hoor het hem bijna zeggen: “Geven ze het tenminste aan iets nuttigs uit.”


Douwe Egberts steunt Russische slachter

Zelf koop ik al bijna een halve eeuw uitsluitend Douwe Egberts koffie. Mijn moeder en haar moeder deden dat ook vanaf 1929. En voordien zal dat ook zo zijn gegaan. We drinken al zo’n eeuw louter DE. Maar nu komt er een eind aan deze bijna slaafse, transgenerationele merkentrouw. Want Douwe Egberts steunt Poetin. Weg ermee.


Verabsolutering van vrijheid

Gister discussie over vrijheid, een begrip dat sommigen opblazen tot mythologische proporties, Helaas heeft vrijheid altijd ’n keerzijde: de eigenheim-VVD’er die uit naam van de vrijheid tegen asielzoekers ageert, gaat eraan voorbij dat zij juist vrijheid zoeken van onderdrukking.

Zo wordt ook de automobiel graag verbonden met vrijheid: je kunt immers gaan waar je wil. Ja, dat kan, maar uiteindelijk rest slechts een gedevalueerd uitzicht op vangrails.

Verabsolutering van vrijheid leidt tot het tegendeel ervan: het faciliteren van repressie, het verkloten van het landschap.


Het effect van thuiswerken op ’t gasverbruik

Tegenwoordig krijg ik op onregelmatige tijdstippen in het jaar mijn jaarafrekeningen, maar met de maandelijkse verbruiksstaatjes is het verbruik ook naar kalenderjaar te becijferen en dat heb ik nu eens gedaan voor 2017 tot en met 2021, waarbij ik vooral benieuwd was naar het effect van het (onregelmatige) thuiswerken met ingang van medio maart 2020 op mijn gasverbruik. Dat ontwikkelde zich zo per jaar:

2017: 460 kuub

2018: 448 kuub

2019: 425 kuub

2020: 458 kuub

2021: 618 kuub

Het thuiswerken had in 2020 nog niet zo veel effect, maar zorgde in de wintermaanden vanaf december 2020 voor een vijfde à een derde deel extra gasgebruik, terwijl mijn verbruik in het voorjaar van 2021 zelfs verdubbelde, vergeleken bij voorgaande jaren. Meen dat er eind 2020 nog een aanbod is gedaan om de extra kosten van thuiswerken te vergoeden, maar daar heb ik van afgezien, omdat ik de 300 euro die geboden werd wat al te veel vond voor dat pak koffie dat er bij mij extra doorheen ging per week. Achteraf heb ik daar nu wel een beetje spijt van, al zou ik ook met doorberekening van het verbruikte gas nog lang niet aan die waarlijk genereuze som gekomen zijn.


Poet-in kan van mij de rambam krijgen (3)

De nieuwe cijfertjes omtrent mijn energieverbruik kwamen vandaag binnen:

In december en januari werd er aan stroom 84 kwh gebruikt, daar viel dus nauwelijks nog wat te winnen. Qua gas was er wel een substantiële bezuiniging: van 95 (december) naar 75 (januari) naar 57 kuub nu.

Zit qua stroomverbruik nog steeds op bijna de helft van het verbruik bij een gemiddeld eenpersoonshuishouden:

En qua gas zit ik nu op 39 % van een gemiddeld appartement. In december was dat nog 60 % en in januari 44 %. Hier zit dus nog progressie in. De gestegen gasprijs vang ik zo aardig op.


Demonstratie voor de vrijheid van Oekraïne

Redelijke, zij het geen overweldigende opkomst op de Grote Markt hier in de stad.


Poet-in kan van mij de rambam krijgen (2)

Mijn energieverbruik over januari dit jaar:

Qua stroom zit ik nu op 47 % van het verbruik van een gemiddeld eenpersoonshuishouden, qua gas op 44 % van een doorsnee appartement, in beide gevallen dus minder dan de helft.

Tevreden? Ja, tevreden.


Poet-in kan van mij de rambam krijgen

Met mijn geslonken inkomen (nu aow + klein pensioentje), de toenemende inflatie alsmede de door Poet-in opgedreven gasprijs leek een kleine bezuinigingsactie me wel raadzaam: voortaan binnen een dikke trui aan, temperatuur in de huiskamer overdag op 18,5 graden; geen apparaten en lampen aan laten als dat niet strikt noodzakelijk is.

Van de stroom heb ik zo nog een vijfde af gekregen, van het gas een tiende. Ik zit nu op 60 % van het gasverbruik van een gemiddeld appartement en 44 % van het stroomverbruik van een gemiddeld eenpersoonshuishouden. De Russische dictator kan van mij de rambam krijgen.

Naschrift eodam dato:

Mijn maandelijks voorschot bedroeg 64 euro. Alleen aan gas ben ik over december bijna 100 euro kwijt, die bezuinigingsactie was dus absoluut nodig! Binnenkort komt de jaarafrekening.


Monumentenwel & -wee in Tolbert en Marum

Gister zijn bij Fredewalda in Tolbert de oorlogsschilderingen op het betonnen mestbassin officieel opgeleverd. Ze vervullen een educatieve functie.

Luchtafweergeschut, in 1940 geplaatst bij de pastorie van Tolbert:

Katrijn Huizinga (1908-1990), die in de oorlog actief was voor de Landelijke Organisatie voor Hulp aan Onderduikers (LO) en het Nationaal Steunfonds Verzet. Op 30 juni 1944 werd ze bij een huiszoeking door Landwachters opgepakt en belandde via het Scholtenshuis en Kamp Vught in het vrouwenkamp Ravensbrück en het al even beruchte Dachau. De fiets waarmee ze haar illegale werk deed (zoals het verspreiden van buitgemaakte distributiemateriaal en illegale lectuur), was een Fongers:

Een onderduikershol:

Twee joodse kinderen uit het dorp, op weg naar een vernietigingskamp in Polen:

Helaas is enige educatie over de oorlog in het Westerkwartier wel nodig, gezien het feit dat er afgelopen weekend vernielingen zijn aangericht bij het oorlogsmonument dat bij Marum de herinnering aan enige gefusilleerde slachtoffers levend houdt. Zo te zien betreft het een belendend bankje, en niet het monument zelf. Dat het stuk ongeluk, dat hiervoor verantwoordelijk is, maar veroordeeld mag worden tot zoveel rondjes om de Tolberter mestsilo, dat hij levenslang draaierig blijft.


Nog maar een keer prikken dan?

Kreeg vandaag deze invitatie van het RIVM. Zou een verheugend bericht zijn, alleen: ik ben al dubbel gevaccineerd, met Pfizer, in de Martinihal, op precies zo’n uitnodiging. Ach, nog een keer laten prikken kan geen kwaad, toch?

Okee, ik zal het niet doen. Vraag me wel af hoe ik nu in de statistieken terechtkom: als gevaccineerde of als ongevaccineerde? En hoe zou dat zijn met al die anderen die zo’n overbodige uitnodiging kregen?


Dropkwark

Dat Limited edition is verleidelijk voor snobs, terwijl ”Durf jij ‘m aan?” de waaghalzen onder ons aanspreekt. Maar kom, laat me het maar eens proberen, straks is het van de markt af en kan het niet meer;

De bus bevat een beetje blauwige, of luchtmachtgrijze drab. Meen laurierdrop te proeven, maar bij de ingrediënten zie ik alleen zoethoutextract staan, naast “natuurlijke aromas” (en te veel suikerspul). Oordeel: aardig voor een keer, maar niet voor herhaling vatbaar. Cijfer: 6,5,


Koopavondstop

Twee opeenvolgende tweets in mijn tijdlijn die de actuele stand van zaken in de vaderlandse coronabestrijding aardig weergeven. Desnoods vergadert ons landsbestuur door tot Sint-Juttemis voordat men ’t Volk zijn laatste mismoedige verzetjes ontneemt:


Uit het hart gegrepen wenken

Ik was zondag kennelijk even over de Drents-Overijsselse grens geraakt, want bij Kallenkote trof ik dit prijzenswaardige bord van de gemeente Steenwijkerland aan bij een fietspad. Met naast het obligate gebod over de anderhalve meter een paar wenken die me uit het hart gegrepen zijn: fiets achter elkaar en haal alleen in als er ruimte genoeg is. Het gekke: verreweg de meeste mensen hielden zich eraan op de smalle fietspaden door de natuurterreinen hier. Stellen gingen achter elkaar fietsen bij een tegenligger in het verschiet, en men haalde niet in.

Kom daar eens om in Groningen. Ging net om iets over vieren naar de stad, me niet realiserend dat het scholierenspitsuur was. Meerdere trio’s naast elkaar, zodat er nauwelijks ruimte voor tegenliggers overschiet. Inhalen waar dat helemaal niet kan, met tegenliggers al vlakbij. En nu gebeurt dat nog met de fiets, maar straks zitten ze achter het stuur van een auto. Met het richting aangeven is het ook zo gegaan: eerst deden ze het al niet op de fiets, inmiddels doen ze het ook niet meer met de auto.

Als er geen Selbstzwang is, moet het van Fremdzwang komen.
Wat mij betreft met boetes als in Engeland.


AH-Erlebnis

Wil bij de AH, waar het tussen half negen en negen uur nog vrij rustig is, maar wel een bejaard echtpaar gezellig samen aan het shoppen is, na mijn race langs de schappen mijn kar terugzetten in het voorportaal. Zie echter net een vrouw (ca. 30) van buiten binnenkomen en denk: “Wacht maar even, Harry”.

Correcte intuïtie! Terwijl veel mensen de handvatten van hun winkelwagentjes desinfecteren, doet deze vrouw dat niet. Ze begint na het wegnemen van haar kar uit de karrenrij ook prompt en met overtuiging te niezen en doet totaal niets om verspreiding van haar niesdruppels in het voorportaal tegen te gaan. Houdt, als ze mijn afkeurende ponem ontwaart, wel schielijk een hand voor haar mond, in plaats van haar snufferd in een elleboog te begraven. Is vast bang dat haar suède jasje anders naar de stomerij moet.

Heb haar maar even voorgedaan hoe dat moet. Ze zag me wel, maar negeerde me natuurlijk. Waarop ik maar even heb gezegd hoe ik over haar dacht. Had haar beter beleefd en civiel kunnen vragen of ze dat nou ook doet waar haar vader en moeder bij zijn, maar zoiets bedenk ik helaas pas achteraf, op de fiets naar huis.

Vernam net via het nieuws dat de helft van het zorgpersoneel er de brui aan wil geven, uit angst voor een tweede golf. Nou die komt er geheid. Wat mij betreft maken we Engelsmanplaat gereed als kamp voor alle zultkoppen die het nu nog niet weten, sorry: die het niet willen weten. Mogen ze elkaar daar verzorgen. Voor de types die wadlopend terugkeren naar het vasteland verzinnen we dan nog wel iets.


Na de demo tegen onze gezondheid

Kwam om een uur of half zes langs het Stadspark, waar die demonstratie tegen de anti-coronamaatregelen was geweest. Op de Paterswoldseweg zag ik al een laatste gast. Hij had zichzelf in een Zuid-Afrikaanse vlag gewikkeld. Het werd ook al wat frisser. Op het hek bij de ijscoboer prijkte een karton dat een lied van Pisuisse aanhaalde:

Als je je niet door moordenaars op termijn wil verzuipen in de etter, dan ben je iemand die niet durft te leven. Lekker dan.

Dat durven leven komt trouwens vaak neer op ongebreideld zuipen. Niet voor niets zong Ramses Shaffy dat lied zo graag. Een eindje voorbij de plek waar de demonstratie had plaatsgevonden, trof ik dit tafereel aan. Op de prullenbak staat nota bene een sticker: If it doesn’t fit, neem dien aigen boudel mit. Een boodschap die duidelijk niet werd begrepen: