In de rariteitenzaak

(Klinkhamer, Herestraat 102, Groningen.)

Opgezette leeuw:

Imperialist met blauwe ogen (masker):

Tortelduivenkooi:

Vuursteenknol:

Buffelkop:

Mama zwijn en haar steiloorde koters:

De zielsgelukkige moeder:


Rondje suikerfabrieksterrein

(Eergister.)

Half gesloopte Duitse bus (uit Bawinkel bij Lingen) aan de rand van een nieuw veld met raaigras:

IJzeren vogel:

Nieuw hek met natuurlijke vormen bij de groenopleiding die hier sinds kort gevestigd is:

Containers voor het timmerdorp op het raaigrasveld:

Compositie met blokjes hout:

Romneyloods met diverse ijzerwaren:

Houten monster op de andere kant van het terrein:

Kampeerwagenparkeerplaats voor als er een festival plaatsvindt:


Allerlei uit Groninger kerken in de A-kerk

In de Stad-Groninger A-kerk is er momenteel een tentoonstelling waarin de stichting Oude Groninger Kerken allerlei liturgische èn triviale voorwerpen uit de kerken in haar bezit samenbracht. Heb er gistermiddag eindelijk even rondgekeken.

Romaans doopvont (basalt, ca. 1000-1100) uit de kerk van Eenrum – kinderen werden er in hun geheel ondergedompeld, volwassenen konden hurkend nog net kopje onder. In de negentiende eeuw, lang nadat dit overstelpende dopen uit de mode raakte, gebruikte een lokale aannemer de vont nog langdurig als kalkbak:

Rouwbord uit de kerk van Midwolde van Georg Wilhelm van Inn und Knyphausen, in 1709 gemaakt door Allert Meijer en Jan de Rijk:

De staande engeltjes links en rechts van het wapenschild vond ik mooi, vooral ’t rechter, dat bij alle treurnis het waken zowat vergeet en een beetje lijkt weg te dommelen:

Maar ook zo’n gekroonde leeuw mag er zijn:

Deze ‘barve‘ vertegenwoordigt wat minder hoge cultuur. Een dergelijke draagbaar kon, zoals je ziet, door twee tot acht mannen worden gedragen. Op de ochtend van een begrafenis haalden de directe buurmannen van een overledene hem uit de kerk op, om de doodskist met het stoffelijk overschot vanuit huis naar de kerk of het kerkhof te kunnen dragen. Na de uitvaart ging deze collectieve voorziening dan weer terug naar haar plek in de kerk:

Houten crucifix in reliëf, in de jaren 1970 gemaakt door J.A.R. van Bruggen voor de kerk van Westernieland:

Regiment avondmaalsbekertjes. Oorspronkelijk waren er collectieve bekers, maar vanwege de hygiëne werden die eind negentiende, begin twintigste eeuw op veel plaatsen vervangen door kleintjes:

Het avondmaalszilver staat in de kerkvoogdenkamer, waarin zich ook nog steeds een rococo-schouw uit 1778 bevindt, met deze driemaster:

Ongedateerde gesneden manskop, afkomstig uit een koorafscheidingshek in de kerk van Loppersum:

Fragment van een orgelluik uit de kerk van Tinallinge (1557):

Met een kattekop:

De Kolhamster windhaan (van smeedijzer en koper) uit het midden van de zeventiende eeuw:

Trotseerloodje van de Groninger leidekker en loodgieter Krook. Het komt uit de kerk van Beerta. waarvan op een zondag in augustus 1783 het kerkdak instortte. Blijkbaar was Krook betrokken bij de reparatie en nieuwbouw. Zijn trotseerloodjes zijn ook gevonden in naburige kerken, zoals die van Oostwold:

Op de tentoonstelling staat ook een groepje armblokken – houten, met veel ijzer beslagen kluizen waarin diaconieën hun collecte-opbrengsten tijdelijk, tot een moment van telling, bewaarden. Eén exemplaar was in 1840 met een soort van geboorde stiptechniek voorzien van tekst en jaartal:

Zovaak kom ik niet in de A-kerk, dus de gelegenheid ook benut voor het bekijken van grafstenen. Zo bleek er eentje voorzien van een hert dat uit een schetsmatig weergegeven bos tevoorschijn springt – de afgesleten voorstelling had zo op een houtsnede uit het Interbellum kunnen staan:

Tot slot nog de zerk van Seerp Bandsma, een boekdrukker die in de jaren 1710-1730 diverse stichtelijke werkjes, maar ook pamfletten produceerde:


Herfstavondlicht

Hoogkerk:

Oosterpoort:

Peizerweg:

Hegepad:


Stoplichtpropaganda

Men kan wel uren bij zo’n stoplicht stil blijven staan, maar dan worden degenen die achter je staan ongeduldig, vandaar dat ik er maar een fotootje van nam;

Bovenaan een sticker die overgeplakt is geweest door een andere, die weer is weggescheurd, waarbij witte restanten van dat overplakplaatje zijn blijven zitten. Met enige moeite is de tekst van de sticker met de oudste rechten nog deels te reconstrueren: “Wantrouw je baas, niet je buurman”. Een niet meer identificeerbaar isme “is het probleem”, maar “geen oplossing”. De eindregel zegt iets over “solidair met arbeiders” (als die nog willen weten dat ze bestaan). De omcirkelde A in het oorspronkelijk ontwerp lijkt iets te zeggen over de afzender. Op internet zoeken met de leuze levert overigens niets op – de eerste verwijzing daar blijkt een wiki over de omgang met controlfreaks, wat zeker nuttig is, maar niet perse op iets anarchistisch wijst:

De tweede sticker van boven kaart onder de leus ‘Nature calls’ een ander actueel probleem aan. In het roze vlak linksboven vragen zwaar gedeprimeerde, want verdorrende bomen zich vertwijfeld af waar het water is. In het groenige vlak rechtsonder wordt het vrolijke antwoord gegeven. Man en vrouw laten hun afwatering de vrije loop: alle bomen blij. Het plakplaatje lijkt daarmee het wildplasserij als uitdrogingstherapie te propageren. De afzender ontbreekt ook hier, maar zou ik in eco-ironische kunstenaarskring willen zoeken:

Tot slot nog een deels overgeplakt plakplaatje in het veel voorkomende soort van de aandachtsdéficiënte muziekgroep die zich graag via straatmeubilair in de kijker speelt. In dit geval zou die formatie in het Nederlands De Kliekjes heten, wat niet heel aantrekkelijk overkomt, maar ze spelen Ierse folkrock, een mij sympathiek popgenre, vandaar dat ik er toch even nieuwsgierig naar werd. Hun website werkt niet meer, maar op YouTube staan wat clipjes, zoals deze van een optreden op een festivalletje ‘Middeleeuws Winschoten’:


VVV op (te) zachte toer

Bij het transferiumpje op De Punt staat een mupi met deze poster die ons tot een bezoek aan de stad Groningen wil verleiden:

Van een afstandje zag ik de boodschap niet, vandaar dat ik er maar even vlak voor ben gaan staan. Die zachte, voorjaarsachtige kleuren zijn wel mooi, maar ze kleunen er niet bepaald in. Wat dat betreft is onze stads-VVV grafisch wel eens duidelijker geweest:


Rondje Engelbert

Hoogkerk – paarden bij een brandnetelpol tussen het Hegepad en de Peizerweg:

Hetzelfde stel:

Heb dit jaar nog een paar keer Samson geroken, maar binnenkort zal het wel afgelopen zijn en wat gebeurt er dan met de fabriekspanden van Niemeijer tussen spoor en Paterswoldseweg?:

Hoornsediep:

Er moest een boot het sluisje in. De ruimte was krap en de betere stuurlui stonden weer eens aan de wal, dus het was vooruit en achteruit en passen en meten, waardoor een fietsersfile voor het sluisbruggetje ontstond:

Paterswoldsemeer:

Voorbij de molen lag een veld met vroege mosterdzaad (tenminste, dat denk ik dat het was). De grond is hier erg venig, dus niet optimaal voor zaad. Vorig jaar was er nog veel grondwerk hier in de omgeving. Is dat zaad dan spontaan opgekomen, of zou het een proefveld zijn om te kijken welk ras het het best uitvalt bij onderploegen als groenbemester?:

Bij de Waterhuizeweg werd vlakbij het Winschoterdiep een stuk vrij ruig grasland gemaaid. De tractorbestuurder hield voortdurend de deur aan de maaikant open en zodoende het aan snee zijnde gras in de gaten, mogelijk ook om geen vogels of jonge reeën te slachtofferen:

Bij het uiteind van de Oudeweg tussen Westerbroek en Engelbert wordt er gewaarschuwd voor mijn soort:

Mooi oud boerderijtje aan de Engelberterweg:

Euvelgunne – het melkstation van boer Diekhuus raakt weer overwoekerd:

Qua stokrozen gaat de Jacobstraat in de Oosterpoort het Garnwerder Brouwersstraatje achterna. Ziehier het voormalige winkelpandje tegenover de Alexanderstraat:


Mug

Klein maar vervaarlijk plaagdier, bekend om zijn holstnachtelijk zoemen, naar zijn ware, bloeddorstige aard geportretteerd onder het Emmaviaduct:


Even naar de stad

Bangeweer met blauwgras:

Vlag met gemene stier die op een hond lijkt, Noorderhaven:

Bouwschutting met graffiti van ene Onkruyd bij de voormalige V&D, Oude Ebbingestraat:

Meikermis, Vismarkt:


Rondje Stad

Tegeltableau in de Korenbeurs met dank vanuit Amsterdam en Rotterdam aan de Groninger graanhandelaren voor hun hulp tijdens de Hongerwinter:

Ze werken duidelijk niet afdoende, de antiduivenpinnen in de nissen met godenbeelden bij de hoofdingang van de Korenbeurs::

Een Volkswagenbusje genaamd Mellow Yellow:

Skiffeuse bij de Eelderbrug:


Verloren knuffel

Gezien in het Stadspark, op een hek, een soort rups of insect als knuffel:


Westerhaven in de winter

Sinds Bibi Putting dit topstuk op Twitter plaatste, heb ik hem als bureaubladachtergrond. Het betreft een ‘Wintergezicht op de Westerhaven’ uit 1947 van de Ploegschilder Jan van der Zee (1898-1991).

Op het kwart linksboven zie je in de verte een stukje Praediniussingel en wat dichterbij het gedeelte van de A tussen de oude Museumbrug en de Zuiderhaven. Rechts langs de A ligt de Sluiskade. Een paar panden voorbij het hoekpand heeft mijn oudtante Siene nog een poos gewoond, eind jaren 50.

Recht vooruit in de verte de oude Steenhouwerskade, met daarachter de buurt die ‘het Eiland’ werd genoemd. Hier groeide de schrijver Ab Visser op, die er in 1953 zijn autobiografische roman De buurt over schreef. Tegenwoordig staat hier afschuwelijke nieuwbouw uit de jaren 70.

Het op de Sluiskade doodlopende stuk water op de voorgrond is het uiteind van de L-vormige Westerhaven, die werd gedempt nadat de gemeenteraad daartoe in november 1960 slechts met één stem meerderheid besloot.

Uit de jaren 50 dateert deze vergelijkbare foto, die genomen is vanaf een of twee bovenwoningen verderop aan de Westerkade:

Op de ligplaats van de schepen bevond zich later, in de jaren 60 en 70, de Groninger groentemarkt, tot die weer terugverhuisde naar de Vismarkt.

De schilder Jan van der Zee zat waarschijnlijk op de bovenverdieping van het hoekpand Westerkade 24/Westerhavenstraat (nu Pims fietsen vlakbij de oude Museumbrug. Van der Zee’s positie en blikveld heb ik op het volgende kaartfragment weergegeven met een gele cirkel en dito lijnen:

Tegenwoordig liggen op de plek van de schepen een parkje en een schuin dak waarop ’s zomers heide groeit:

Nachrift 5 januari 2022:

Jaap Rijkeboer meldde in een reactie dat hij een prent heeft uit 1952, ook door Van der Zee en gemaakt vanaf ongeveer hetzelfde standpunt:


Universiteitsmuseum v.v.

Rode boom op het hoekje van de Hoendiepskade en de Westerhaven:

Gezicht vanaf de A-brug:

Het breiwinkeltje van Juffrouw Lanterfant in de voormalige tabakszaak van Robert Heikoop op de hoek van de Akerkstraat en het Akerkhof nz. houdt er alweer mee op:

Het wagentje van Stratingh (1835) in het Universiteitsmuseum:

Het scheikundeboek met aantekeningen van Ben Feringa:

Anatomisch theater:

Horen, zien en zwijgen:

Siamese tweeling op sterk water:

‘Waterhoofd’:

Voorlichtingsboek door Aletta Jacobs:

Vindicatbestuur – de abactis leest zijn medebestuurders de notulen voor:

Glas-in-loodraam met uil bij de trap:

Sledemennerssstraat:

Rode bomen op het Hoendiep:

Het eerste schip in de historische schepenhaven van Hoogkerk is de boltjalk ‘Nooit Volmaakt’ uit 1929:

Steeg naar de vroegere hoofdingang van de kerk in Hoogkerk:


Rondje Stad (langs de singels)

Hoendiep – door de rode bomen de Martini:

Spiegelende steeg, Westerhaven:

Een Fatima met geld op schutting Westerhaven:

Praediniussingel:

Extra versierd kunstwerk op het Emmaplein:

Stilletjes kraaiende haan bij het Groninger Museum:

Herman Brood Revival Band:

De met huurscooters verstopte ingang van het Zuiderpark bij de Hereweg:

Zuiderpark bij de Parklaan – op de achtergrond de villa Rangoon:

Schaftkeet met waarschuwing bij het cultuurcentrum aan de Palmslag:

De tattooshops hebben het blijkbaar ook moeilijk – werving op pilaar aan de Emmasingel:

Overal in de stad weer posters voor het activeren van fietsverlichting, nu de wintertijd aanstaande is:


Kleinste deurtje van Stad

Gezien in de verkeersluwe Burchtstraat (tussen de Gelkinge- en de Oosterstraat) – het deurtje behoort toe aan een ‘Guesthouse‘ of Bed & Breakfast:

v