Langs Luddeweer, de Graauwedijk en Laskwerd
Geplaatst op: 3 augustus 2013 Hoort bij: Ommelanden 14 reactiesVoor dit windmeeritje moest ik eerst de stad door. Oponthoud bij de A-brug. Voor één enkel bootje met 2 opvarenden moeten zo’n 150 mensen wachten:
Bij Lageland linksaf. Het is levensgevaarlijk in Luddeweer:
Pallet-kerkhof, Luddeweer:
Luchtland:
Vervallen boerderij:
De oprijlaan naar Hoog Hammen is voor eigen risico:
Op deze boerderij woonde eeuwenlang een familie Broekema, die tussen 1895 en 1925 ook een burgemeester van Slochteren leverde. Deze Harm Broekema kocht het stadswapen dat tot ca. 1875 aan de binnenkant van de Herepoort in de stad had gehangen en liet het inmetselen in de achtermuur van Hoog Hammen, waar het zich nu nog steeds bevindt, al is de muur intussen vervangen:
Woltersum in de verte:
Ook bij Overschild bloeiende akkerranden, al is het bloemenbeschot hier wat dunner dan in Drenthe:
Boerderijtje aan de Oude Tolweg tussen Laskwerd en Appingedam. Aan de andere kant waren de slopers al bezig geweest:
Wisselend bewolkt:
Bij het station van Appingedam had een kalf een plastic zak in de bek en zat erop te kauwen. De moeder kwam eraan, hield haar bek boven en opzij van haar jong en het kalf liet de zak vallen. Hier kijken beide in educatieve contemplatie naar de zak:
groninganus 
” Kind, zo’n zak is niets dan trammelant…”
Luddeweer, mijn Opa en Oma woonden aan de slochtermeenterweg. Een laantje van pak weg 300 meter en dan kwam je bij hun boerenerf, in het voorjaar had je kuikentjes,lammetjes,kalfjes en de grote kastanjeboom stond vol in bloei! Aan de achterzijde van hun boerderij zit een smale vaart waar ik vaak gevist heb en op de schaats heb gestaan. Gelukkig is het plekje nog in ons familie, maar alles is weg, de gedachten niet. Luddeweer, een mooie streek. De pallet kerkhof werkt mijn oom toevallig! Die 4 jaar geleden vertrokken is uit de boerderij van mijn Opa en Oma.
Een eindje verder dan het palletkerkhof, aan diezelfde meenterweg, heb ik even gepraat met een boer. Hij zat er al geruime tijd, kwam uit Overijssel en het beviel hem hier best.
Dag Daniel,
De plek van de boerderij van jouw grootouders wordt binnenkort mijn thuis! Ik ben heel nieuwsgierig naar herinneringen, foto’s en verhalen over deze plek, dus als je daar voor voelt, zou ik het leuk vinden als je contact met mij zou willen opnemen. Gegroet! Dunja
Mooie foto’s van de buurt waar ik vandaan kom. Ik ben geboren in Overschild aan de Graauwedijk. Mijn vader werkte bij boer Oudman, een mooie boerderij net even buiten de kom van Overschild. Vroeger, toen ik nog naar de lagere school met de bijbel Timotheus ging, gingen er ook kinderen van Luddeweer naar de school in Overschild. Gelukkig dat het kalf dat plastic weer liet vallen. Zo kun je zien, dat een koe nog niet zo dom is.
Dat is toevallig, de familie waar ik het over heb is de familie Velt, mijn Opa was een Dijkema.
Daar wil iemand iets met heel erg veel lantarens verlichten, of lijkt dat maar zo door het fotoperspectief?
Dat laatste: de telelens drukt alles samen.
De meeste plaatsen willen het toerisme bevorderen en plaatsen in dat kader allerlei welkomstborden en uitnodigende informatiepanelen. Het lijkt erop dat Luddeweer bezoekers juist wil afschrikken. Doet me denken aan die spookdorpjes in het Wilde Westen van Amerika waar borden staan met doodskoppen en teksten a la ‘je loopt de kans dat je hier niet levend uit komt’.
Ga eerst daar eens naar toe om te kijken, dan weet je dat Luddeweer een streekplaatsje is en alle faciliteiten in andere plaatsen moet vinden. Ik ben er opgegroeid en heb goede herinneringen daar. In de omgeving genoeg te doen, auto handig maar wij fietsen daar veel. Pure rust en natuur. Boerderijen en paar huisjes.
Ik ben er geweest, het was satirisch bedoeld, ik weet dat het maar een handvol huizen is en dat je er zo weer uit bent. Het zal geen busladingen toeristen trekken maar wel mensen die er wandelen en fietsen vanwege rust, ruimte en de uitzichten. Persoonlijk ben ik juist helemaal weg van die mini-plaatsjes waar vaak net zo zeer een verhaal achter zit als bij de grotere buurdorpen.
Het is weer genieten van het Groningse landschap 🙂
Je maakt prachtige foto’s, iedere keer weer. Maar daar zit nog iets vooraan: het zien. En jij ziet wat ik graag zie. 🙂
Wat leuk dat je moeder en kalf bij dat opvoedende voorval trof. Je moet als moederkoe tegenwoordig ook aardig wat in je mars hebben.