Een baksteenreliëf aan de Beukenlaan

Onderweg naar de Selwerderhof viel me bij zorgcentrum Patrimonium aan de Beukenlaan dit fantastische, enigszins Cobra-achtige baksteenreliëf op. Volgens Kunst op straat is het in 1970 ontworpen door Riek Ammerman, die een paar jaar later ook een wandsculptuur bij een school aan de Acacialaan maakte.

Als ik wat meer over deze kunstenaar probeer te weten te komen, valt dat in eerste instantie niet mee. Dat komt doordat haar naam verkeerd gespeld is, Overigens niet alleen door Kunst op Straat, ook het Nieuwsblad maakte zich daar nogal eens schuldig aan. Ik kreeg zo bijna het idee dat ze van de aardbodem verdwenen was.

Haar naam is met een dubbele n aan het eind: Riek Ammermann dus. Ze werd in 1944 geboren in Groningen, studeerde hier van 1962 tot 1967 monumentale vormgeving aan Minerva, en maakte vanaf dat eindexamenjaar nog wel meer monumentale, met architectuur samenhangende objecten in Groningen, waarvan ik me nu afvraag of die nog  bestaan. Eind jaren zestig en begin jaren zeventig is ze ook met figuratieve stillevens vertegenwoordigd op exposities in Pictura (1967), het Groninger Museum (1972), de RONO-studio (1973), en het cultuurcentrum d’Oosterpoort (1975). Daarna neemt de frequentie in het exposeren duidelijk af, althans, als ik op het Nieuwsblad en het Dagblad van het Noorden mag afgaan, die zich uiteraard voornamelijk op noordelijke tentoonstellingen richtten.

Toch blijkt Riek Ammermann ook nu nog wel degelijk actief, getuige haar website. Zij het niet meer op monumentaal vlak. Ergens halverwege de jaren zeventig heeft ze zich volledig toegelegd op tamelijk felgekleurde stillevens van verfrommelde blikjes en afgetrapte schoenen. Eigenlijk wel een beetje jammer, vind ik het, dat ze die andere richting insloeg. Het aanzien van de stad zou beslist hebben gewonnen met meer van zulke reliëfs als aan de Beukenlaan.

Met dank aan Buddy Hermans, die me enige documentatie toestuurde, waaruit de juiste spelling van haar naam bleek.

 

---