Een kerk tjokvol kunstschatten: die van Stedum

Gister eindelijk eens kunnen rondkijken in de kerk van Stedum, met die van Midwolde, Pieterburen en Zandeweer behorend tot de mooiste dorpskerken van Groningerland. Niet toevallig waren dit ook alle vier kerken van gemeenten waar jonkers het in de zeventiende en achttiende eeuw helemaal alleen voor het zeggen hadden.  Ze maakten hun kerken volledig dienstbaar aan hun representatie.

De forse toren die oorspronkelijk los van de kerk stond:

In de kerk vallen meteen de rouwborden van de jonkersfamilie Clant op. Deze is voor Elisabeth Clant, wed. Lewe van Kantens::

Ze had een Mepsche in haar kwartieren:

Magnifiek paneel met houtsnijwerk van Jan de Rijk (ca. 1700) op de orgelbeun:

Links een wat vermoeid ogende wildeman of Hercules met knots:

Rechts een Nederlandse of vrijheidsmaagd met speer:

Wapen Gockinga – adelaar spant voetboog en moet nog uitkijken dat hij zichzelf de pijl niet door de kop jaagt:

Op de gewelven schilderingen uit de vijftiende eeuw. De symbolen voor de vier evangelisten:

Heraut met klaroen. Doordat de schilder het geluid zichtbaar heeft willen maken lijkt de mond van het instrument wel wat op een douchekop:

Een collega van hem heeft een soort van proto-trombone:

Links draak, rechts engel met harp:

Hert, vluchtend voor de jagers:

Zeemeermin, die je eerder in Uithuizermeeden zou verwachten:

Engel met een voor mij onbekend blaasinstrument:

Griffioen kreeg hier een hanekop:

Kaïn en Abel vechten het uit:

Een sip kijkende bisschop:

Adam en Eva tijdens de zondeval. Vraag me dan altijd af waarom in het paradijs de schaamte bedekt moest worden:

Grappig haantje:

Samson en de leeuw:

Doedelzakspeler doet aan schoenmode mee:

Het lachen zal dit zwijn wel gauw vergaan:

Zwaardvechter heeft draak bij de neus:

Op het koor het door Rombout Verhulst gemaakte grafmonument (1672) voor Adriaan Clant, een van de Nederlandse onderhandelaars bij de Vrede van Münster (1648):

Hij ligt erbij of hij zo kan opstaan:

Gevleugelde draak als schildhouder:

Engeltje met toorts en doodskop:

Bij de uitgang dit vaandel van een lokaal legertje uit 1788, het jaar van een nu totaal vergeten  vergeten oranjeterreur:

---