Oldsmobile
Geplaatst op: 12 september 2008 Hoort bij: Geschiedenis Een reactie plaatsenDe wagen met dit Starfighter-achtige logo stond vanmiddag in de Oude Ebbingestraat. Het merk bestaat niet meer, zo blijkt. Indertijd was het ’t eerste dat nikkel en chroom toepaste op de carrosserie.
He, dat mag, uit veligheidsoverwegingen, toch al lang niet meer, van die akelig puntige versieringen op een motorvoertuig?
Deze wagen staat daar regelmatig. Is van de eigenaar van de ‘Drie Uiltjes’, die deze week vaak de dagbladen heeft gehaald met het rookverbod! 🙂
Ik als modale Groninger leg het af tegen de scandinaviers, die na een verblijf van een half jaar beter nederlands spreken dan mij. Ik gooi de handschoen in de ring.
Ofschoon de vorige reactie goed nederlands is, heb ik 5 minuten moeten puzzelen om deze twee zinnen te begrijpen.
Een man haalt dagbladen. Waar haalt hij deze op en waar brengt hij deze heen? Dagbladen met een rookverbod? En dan nog wel met het rookverbod. Het allerbelangrijkste rookverbod? En dat doet hij met een wagen, die ook weer verboden is.
Doet geen moeite me het uit te leggen. Ik heb het begrepen. Ik heb er wel 5 minuten over moeten doen.
Groningers zoals mij hebben het niet gemakkelijk in dit land.
Of had die man nou een rookverbod? De nederlandse taal is en blijft moeilijk. Mij is het nooit gelukt.
@Jacob,
Die man kwam in de krant omdat hij als kroegbaas hetrookverbod omzeilde.
Volgens mij heb jij te maken met iets wat iedereen meemaakt die lang in den vreemde is. Je verliest het contact met de moedertaal, en dus gaat het lezen en spreken je niet meer zo af, als wanneer je er nog midden in zat.
Het is dus normaal?
Een buitenlandsyndroom.
Dank.
@Jacob,
Kijk eens:
http://www.rug.nl/corporate/nieuws/adamsappel/archief2006/afl07
Ik kom nu net uit de Drie Uiltjes en ik begrijp je verwarring Jacob; nu ik zelf mijn reactie van gistermiddag nalees, terwijl het voor mij een logische zin was/is! 🙂
Herkenningstaal van een groep. Een woord voldoet om de groep mee te sleuren in een lachsalvo of andere emoties. Lachen en emoties zijn nochthans van korte duur en al zijn ze voor herhaling vatbaar heb ik de indruk dat de dieptewerking intensiever is als men iets meer tijd en aandacht neemt voor de vormgeving. Voor de ander kan het te laat zijn maar daar ga ik niet onder lijden. Mensen hebben liever een code, ik niet.
Adamsappel begrijp ik wel, maar ik voel dit eerder als een geluk dan een probleem.
Nog even dat filmpje met de kroegbaas van de Drie Uiltjes: