Het testen van een nieuwe spoorbrug
Geplaatst op: 10 december 2015 Hoort bij: Geschiedenis 12 reacties
Winschoter Courant 2 juli 1940.
Op zaterdag 29 juni 1940 tufte Ol Graitje, de Oost-Groninger tram, voor het eerst sinds lange tijd weer van Winschoten naar Ter Apel. De nieuwe klapbrug te Winschoterhogebrug was namelijk klaar, nou ja, op een likje verf na dan. In haar vorige gedaante gold de brug ter plaatse nog als “een der voornaamste beletselen voor het weer gebruiken van de lijn”.
Met die eerste rit gingen alleen de tramdirecteur en wat -personeel en genodigden mee. Deze stapten uit vlak voor nieuwe en nog niet eerder zo zwaar belaste brug:
“Toen de locomotief tot het midden van de brug was gereden, die onder de plotselinge last wel even een diep gekreun liet horen, stopte de tram. Deskundigen gingen eens kijken hoe het onderstel van de brug zich hield. Toen trok de trein langzaam op en stoomde vrolijk Westerwolde tegemoet…”
groninganus 
Was dit dé Winschoter Hoogebrug of was/is er in de omgeving nog een brug die speciaal was aangelegd voor deze tramlijn?
Volgens mij het eerste, maar ben daar niet helemaal zeker van.
O.G. volgde de gewone weg. Op de topografische kaart van 1934 staat nog een draaibrug. Deze is aan het begin van de oorlog opgeblazen en direct na de capitulatie gerepareerd met een stuk draaibrug en een ophaalbrug. Al halverwege de 30’er jaren was O.G. overgegaan op een dienst met bussen. De stoomtram reed alleen nog voor speciale gelegenheden. Vanwege benzinegebrek moest de tramdienst hervat worden. Dat gebeurde op 1 juli 1940
[ Weger, G.R. de, Jansen, A.: Stoomtramwegmaatschappij Oostelijk Groningen 1915-1948. Schuyt & Co., Haarlem, 1999 (boekenreeks NVBS, nr. 31). ISBN 906097493X ]
Frans bedankt voor deze informatie en die bij de andere reactie!
Het testen van een spoorbrug … Dat hadden ze bij de Friezenbrug in Duitsland ook moeten doen, maar dan gericht op het onderdoor varen …
Hoorde vanochtend de complottheorie dat de schipper en de loods, die tot op heden de kaken stijf op elkaar houden, in opdracht van de Meyerwerft in Papenburg de aanvaring bewerkstelligd zouden hebben.
Ik passeer zes keer per week de huidige brug over de Pekel Aa bij Winschoterhoogebrug. Ten westen van de N367, direct naast de huidige brug, zie ik resten staan van waarschijnlijk een voorganger. Zijn die van de spoorbrug die jij hier beschrijft, of van een andere brug?
Ik weet het niet.
Tot de 60’er jaren heeft er een knik in de weg van Winschoten naar Blijham gezeten net ten zuiden van de Pekel A. Omdat de tram geen scherpe bochten kon maken, was er een stukje flauwe bocht voor de tram. In de zestiger jaren is die trambaan tot autoweg gemaakt en in de 90’er jaren is de N367 geheel naar het oosten verlegd met die nieuwe rotonde. De Blijhamsterweg met restanten van de oude brug ligt inderdaad 25m westelijk. Het is goed te volgen op http://topotijdreis.nl/ . Op de satelietfoto van Google maps kun je oude tracé’s nog zien.
Ik zie het. Dank voor de toelichting!
Nee, ik denk dat je een deel v een kunstwerk uit de jaren 80 bedoelt. De verticale kolommen aan weerszijden v d Pekel Aa geven de plek v d vorige brug aan.
De drie andere delen v h kunstwerk liggen bij de rotonde en in de geluidswal, horizontaal en diagonaal. Deze zijn wat overwoekerd en slecht onderhouden. Het is ontworpen door Gjalt Blaauw.
Ik woon achter de geluidswal en dacht zelf dat het nog iets uit WO 2 was.
Tot een buurvrouw mij vertelde dat het een kunstwerk was. Kon er op internet niets over vinden, maar gisteren las ik een boek over kunstwerken in Groningen en daar stond hij in.
Het is een late reactie, maar als je nu over de brug rijd, weet je waar je naar kijkt.
Beter laat dan nooit, Renita. In elk geval bedankt voor je aanvulling en correctie!