Begin van het einde
Geplaatst op: 1 april 2017 Hoort bij: autobio, Hoogkerk, Stad nu 10 reactiesDit is het begin van het einde. De dam is klaar en ze zijn nu begonnen aan de weg door de weke veengrond naar het nieuw te bouwen crematorium:
De bouwer van deze nuttige voorziening heet Respectrum, een naam die me straks voer voor cryptogrammenmakers lijkt. Respectrum noemt zich “een nieuwe speler in de uitvaartbranche”, wat me vagelijk tegenstrijdig in de oren klinkt:
Het crematorium in dit stukje Kop van Drenthe gaat dus Ommeland en Stad heten. Opdat u weet waar de doelgroep woont.
Niet dat ik nu zoveel crematoria heb gezien (slechts drie, in Groningen, Assen en Drachten), maar het gebouw lijkt me voor een crematorium vrij standaard:
Alle voorzieningen, zoals parkeerterrein, zijn dat ook. O ja, er komt een strooiveld naast. Of dat ook vanzelf spreekt, zou ik niet weten. Van bovenaf komt het een en ander er zo uit te zien, daar naast de Bruilweering. Een meanderend beekje loopt onder het complex door:
De voorlopige werknaam van het beekje is: Styx.
En dit dan op anderhalf à twee kilometer afstand van mijn woning. Ik kan er desnoods kruipende heen (mits nog levend).
Bij de bouw willen ze erg duurzaam te werk gaan, maar ik hoop van ganser harte dat ze dat daarna niet zo ver doordrijven dat dit nog leidt tot een sub-optimale lijkverbranding. Ten opzichte van mijn woning zit het nieuwe crematorium namelijk precies op het zuidwesten, zoals u weet de heersende windrichting. Maar enfin, als het ’s winters naar barbecue begint te geuren, dan weet je meteen dat er iets niet goed zit. Dat overkwam een oud-klasgenoot van mij, toen die in 1974 in Groningen ging studeren en op studentenflat Selwerd III kwam te wonen, onder de onmiskenbare rook van het crematorium.
Heb zo’n idee dat hier mijn crematie zal plaatsvinden. Hopelijk zijn de kinderziektes er dan uit. Ben er ook nog niet helemaal klaar voor, zo heb ik het programma nog niet rond, er staan vooralsnog slechts enkele onderdelen vast:
- Een paar minuten merelzang;
- The Cliffs of Doneen van Christy Moore of Planxty
groninganus 
Er zitten toch ook nog volkstuintjes op de Bruilweering? Spruitjes ruiken altijd al niet fris, in gekookte toestand dan, maar als de wind van dit ding ook nog eens verkeerd staat in dit opzicht, lusten de Groninger kindjes straks helemáál geen spruitjes meer…
herinner me inderdaad de reuk en rook van het crematorium van de Duindoornstraat, en de sfeer van diverse crematies aldaar. (en nee, Harrie, die gebouwen zijn helemaal niet zo standaard als je lijkt te denken).
heb me wel afgevraagd of Groningen inderdaad een tweede crematorium nodig heeft (wildgroei) en of dit daarvoor een logische locatie is.
Gaat die beek echt Styx heten? Ik lach me do… nou, dat in dit verband misschien niet, maar geestig is het wel.
Ik zou meer denken aan Rubicon, die waarvan geen terugkeer is.
Dat was een grapje (moest nog wat aan 1 april doen).
BBQ Harry? Gatver….Toch wel een heel beetje misplaatste correlatie.
En het is geen 1974 meer maar zo’n 50 jaar later en neem ik aan met betere rookfiltreer systemen.
Over die correlatie: toen het bbq-en opkwam, eind jaren 70, kreeg menig concentratiekampslachtoffer zeer vervelende reminiscenties bij de geur. Meen dat Gerhard Durlacher het in zijn boek ‘Strepen aan de hemel’ opschreef, maar ik heb het ook wel eens gehoord van Ben Valk.
Inderdaad hebben Kamp overlevenden die herinnering, evenals brandweerlui.
Maar het is absurd en morbiede dit te vergelijken met ‘BBQ’, waar sausen en kruiden de distinctieve aromas geven.
Ik zou je graag toe willen wensen: van uitstel komt afstel.
Alleen dat ligt niet binnen mijn macht.
Vriendelijke groet,
Hallo meneer, u heeft 5 jaar geleden een opduwer gefotografeerd bij het lettelberterdiep. Heeft u ook nog hoge resolutie versies van deze foto’s? Ik hoor het graag van u en ben te bereiken via de e-mail op: re.vanslochteren@gmail.com
Met vriendelijke groet,
Reijer van Slochteren, Lid waterscoutinggroep de bevers