Wildlife bij Garnwerd
Geplaatst op: 10 mei 2009 Hoort bij: Ommelanden 11 reactiesZoef zat vlakbij de weg en maakte geen aanstalten om er vandoor te gaan:
Dat deed hij pas toen ik een paar keer op de grond stampte om te zien of hij ziek was. Dan nog bleef hij heel parmantig binnen schootsafstand zitten:
Aan de andere kant van Garnwerd deze grutto op de uitkijk:
En bij de Paddepoelsterweg zat deze in het gras:
groninganus 
Hij wou denk ik haasjeover spelen met jou, Harry. Kijk maar naar zijn ogen. “Laanwenoulolgaanmakejoh’ je ziet het hem denken, toch? 😉
Dat moet toch een uiters aangename onderbreking van je tochtje zijn geweest, lijkt me zo. 🙂
Wat hebben jullie Groningers toch aardige en folkloristische manieren om te zien of een beest ziek is. Je stampt op de grond. Hoe vaak moet je dat dan doen? Nu wil ik ook alles weten!
@Max,
Ik geloof niet mijn methode zich laat veralgemeniseren tot een alom in het Groningse gehanteerde folklore. Maar als je het zo graag weten wilt: ik heb drie maal op het asfalt gestampt en toen hobbelde meneer Zoef een eindje verder het weiland in.
@ Max, ik ken geen Groninger die het anders doet hoor. Folklore? Diepgewortelde cultuur lijkt me!
Je had Zoef beter Stroef kunnen noemen volgens mij…
Wat zijn mensen die hun ogen open hebben op het juiste ogenblik toch bevoorrecht.
Wat super om zo deze dieren te kieken. Ben er verdorie wat jaloers op hoor. Maar het is weer heerlijk genieten.
Ha groningers als een soort goede wilden. Die kunnen we weer in de zak steken. Uch, medicijnman Gelkinghe, heeft u de voetenstamp gedaan?
Het is bijzonder dat je zo een grutto kunt fotograferen.
Prachtig je grutto’s!